BİZİM MAHALLE.1

BİR SİSLİ YOKUŞ…

Bir sisli yokuştan çıkılır
Evimize…
Tokmaklarında ahşap kapıların,
Huzuru bulursunuz.
Tanıdık çehreler karşılar,
Güler bize…

Eskimiş pervazlarına çiğ düşmüş.
Anamın seccadesine Nur…
Bir sisli yokuştan çıkılır evimize,
İnsan huzurdan yorulur…


Kestane ağaçlarını bilmeyiz biz.
Sedirlerimizde basmalar örtülü.
Kırlangıçlarımız vardı saçaklarda,
Zamansız mevsimlere alışamadılar,
Öldüler…

Bilemediler soğuktan ölmek suçmuş…
Ölüm neyler ki bize,
Gözyaşı niye ki;
Gidenlerin arkasından.
Almak için yaratmış…

Ha bir Ud sesi gelmiş içerden,
Ha kapıyı Anam açmış…

Pusat ‘85