GÜLBEYAZ İLK DEFA

GÜLBEYAZ …2

Günlerden birgün,

vakitlerden bir akşam üstü…

bağırarak sevdiğimi söyledim arkasından;

bana küstü…

yeni söküyordu okumayı tanıştık…

bir silgi verdim Gülbeyaz’a barıştık…

Gülbeyaz bağa sevdalı,

ben Gülbeyaz’a…

bağa gömdük sevdamızı;

çiçek açar gül serpilir gelecek yaza…

ağır ağır gelip çöken hüzünler,

sarı yaprak benzimizden okunur…

gazel desen ağlar,

güz desen olmaz.

“EYLÜL” bile sevdiğime dokunur…

Yollar bile tanır başındaki yemeniden,

Yıkar yıkar sarar başına bilirim “benden hediye…”

Kahrolan duygular sulu sepken,

Soyunur serpilir gözyaşlarıma…

“…

Aklına bir şey gelmesin,

Girmesin şeytan uykularına.

Kimbilir…

Bu yürek yaprak dökümünü,bağ bozumunu,

Bir de seni bilir…”

Bir serçe kanat çıpsa kuşburnudan,

Küçücük yüreği de çırpınır;

“Benim diye…”

                                                      Edip KAYMAK

İLK DEFA...

GÜLBEYAZ... 

GÜLBEYAZ …1

Bağ bozumu;

Kahrolan duygular sulu-sepken;

Soyunur serpilir gözyaşlarıma…

“…

Dallar çırılçıplak kaldığı zaman,

Dağları tipi tutar.

Ayrılığın kuşları üçer-beşer…

Güllere gönüllere bozartı düşer…”

Yanar o zaman Gülbeyaz;

Ufuklar belenir küle…

Dolu gözler sesi boğuk,bir başka.

Ağlar duldalarda için için,

geleceğimi bile bile…

çiseleyen yağmurun kokusu barut,

bağ yollarında sırılsıklam bir güzel.

Saçları sırma belikli dal,dal.

Bizim Gülbeyaz…