GÜLBEYAZ
…2
Günlerden
birgün,
vakitlerden
bir akşam üstü…
bağırarak
sevdiğimi söyledim arkasından;
bana
küstü…
yeni
söküyordu okumayı tanıştık…
bir
silgi verdim Gülbeyaz’a barıştık…
Gülbeyaz
bağa sevdalı,
ben
Gülbeyaz’a…
bağa
gömdük sevdamızı;
çiçek
açar gül serpilir gelecek yaza…
ağır
ağır gelip çöken hüzünler,
sarı
yaprak benzimizden okunur…
gazel
desen ağlar,
güz
desen olmaz.
“EYLÜL”
bile sevdiğime dokunur…
Yollar
bile tanır başındaki yemeniden,
Yıkar
yıkar sarar başına bilirim “benden hediye…”
Kahrolan
duygular sulu sepken,
Soyunur
serpilir gözyaşlarıma…
“…
Aklına
bir şey gelmesin,
Girmesin
şeytan uykularına.
Kimbilir…
Bu
yürek yaprak dökümünü,bağ bozumunu,
Bir
de seni bilir…”
Bir
serçe kanat çıpsa kuşburnudan,
Küçücük
yüreği de çırpınır;
“Benim
diye…”
Edip KAYMAK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder