DÜŞ…

Bu iş hatır-gönül işi değil,

İşimiz gönül borcu.

Bu kez;

Seninle yürüyeceğim.

Ellerini bırakmayacağım bu sefer.

Seninle bakacağım yıldızlara,

Denize,dalgalara,

Seninle…

Artık;

 Turnaları seninle bekleyeceğim.

Senin için ıslık çalacağım.

Senin için serçe besleyeceğim.

Artık;

Rodrigez i senin için dinleyeceğim.

Artık ;

Bütün şarkılar kavuşmak üzre.

Senin için severim artık,

Tren raylarını.

Bu sazı senin için çalarım,

Senin içindir bu ud taksimi,

Şu bozlak sana,

Şu uzunhava senin.

Artık;

Şu Metrisin önünde seni beklerim.

Artık,

Beni Mamak tan sen çıkartırsın.

Sabahın seher yelinde,

Uzun bir yolculuğa,

Seninle beraber.

Arkaya bakmadan seninle,

Uykusuzbir geceden sonra;

Bilmem nereye…

Bir kuşluk vakti,

Beraber yürürüz.

Bilmem ne körfezinde…

Bilmem ne meyhanesinde,

Beraber içeriz bu şarapları.

Bakarsın;

Mihribanı bizim için çalarlar.

Belki,hava bizim içic açar.

Bakarsın lodos bile esmez;

Senin için.

…velhasıl sadece,

Sen olsan yeter…

Papatyalar,şarkılar,

…ve yarin yemenileri.

Hepsi hikaye.

Gün gelir belki;

Hayatlarda,

Hikayelerde,

Sana hasretde biter…

‘ağlasınlar,

Kimin gözlerinde yaş varsa…

Uçurtmalar onların olsun;

Kimin gönlünde düş varsa…

                        Edip kaymak.

                        12 kasım 06.mersin.