FÜSUNKAR

FÜSUNKAR…


Ben bir Fırtına Kuşuyum.
Ben çulsuz, çaputsuz,
Kör-Aşık gibi.
Sen; Fırtınalarda solmuş ca sına…
İçimi titretir, sevdaya benzer.
Bir çıkmaz sokakta yolmuşçasına…

Sesini duyunca feleğim şaşar.
Ölsek de gam değil, mutluluk bu ya…
Yorgun kalbimize bir yükte senden,
Ölürsek yazımız yazılmış suya…

Ölüm ve sen yan yana yakışmazsınız.
Sen Zümrüt’ü Anka,
Ölüm çok erken…
Sevmek zamanıdır bu mevsim şimdi.
Ben sevmeye devam Sense giderken…

Beni uğurlama git.
Geriye dönüş yok, geriye bakma.
Şu giden yılların gölgesi misin…

…Ve Sivas Tren-garajın dayım.
Buğulu vagon camında bir yazı:
…Sen Deli misin…

Ben Deliyim ,Ben Divaneyim,
Ben zamansız bozulmuş Bağlarım…
“İşte böyle imiş habersiz sevmek,
Gizliden düşermiş ateş gönlüne..”

Benim Trenlerime el sallama,
Beni uğurlama ağlarım…

12 MART 08’Mersin