UĞURLARKEN   GURBETE

               1…

Saçların ıslakken, Ben kurutayım.

Ben öpeyim gözlerinden;

Ağlarken…

Avucumda sıkıp,

Bembeyaz mendilleri.

Bırak;

Bende ağlayım,

Gurbete uğurlarken…

Böyle gidermiş bu mevsimler.

Artık;

Durulacağı yok denizlerin.

Bu dalgalar hep üstüme,

Hep üstüme yağar bu yağmur.

Ahmak ıslatırcasına…

Artık ıslatmasın beni.

Bahtımı sırılsıklam eden;

 Ne varsa bitsin.

Bitsin bu uzaklardaki olmazlık.

Bitsin bu yolculuk,

Bitsin bu sefer.

Hep leyli meccani,

Hep seyrüsefer.

Yanıbaşım da hep,

Kan dolu gözyaşların.

…ve virane gönlün;

Hep sırtımdaymışcasına…

Leyli Meccani gidenler;

Dalgaların kenarından geri dönsünler.

El sallasınlar geride bıraktıklarına.

El sallasınlar sanki ben ordayım gibi.

San ki;

Ben hep rıhtımdaymışcasına…

Keşke o Kör Talih’i,

Birine satsaymışım…

Keşke;

Görmeseymişim seni,

Uğurlarken gurbete.

Keşke;

Ağlayan gözlerini kapatsaymışım…