.jpg)
PERVANE BÖCEKLERİ…
Ölmeden önce;
Bir pervane böceği.
Düşmeden önce bir yaprak.
Titrer gibi,kalbin gibi,sen gibi…
Biz de o misal;yaprak gibiyiz.
Düşenler bekliyorlar;
Silkeliyorlar,
Gel diyorlar,”gelsen de olur,gel desen gibi”…
Biz de o misal;
Pervane böceği gibi;
Dönüp,dönüp düşüyoruz.
Bir “Gün”lük ömrümüz de;
Sabah doğup akşam ölünce,
Bakıyorum;yanımda bir hayal,
Yanımda ki sen;sen gibi…
Sabah doğduğun da;
Nasıl da küçücüktün.
Nasıl da süslenmiştin.
Öğlen de nasıl güzeldin.
Ölüme hazırlanırken;
Düğüne gider gibi…
Kanatların nasıl da İnci Beyazı oldu.
Nasılda anladın;
Benim de öleceğimi.
Nasılda öptün yanaklarımdan;
Beni terk eder gibi…
Bir yolu yok mu diye;
Ölüm erteler mi diye;
Biriktirdiklerimiz bir işe yarar mı diye;
Umutlandık.
Biriktirdiklerimiz bizi doyurur sandık.
Aşk gibi,hüzün gibi,keder gibi…
Bize ölümün muştusunu getirdiler;
Sevinelim diye…
Nasıl da haykırdın;
Sen yoksan;ben zaten….
Nasıl da tuttun elerimden,
Beraber ölelim diye…
San ki; Bir ölüm gizli,
Her ışığın yanın da…
San ki; Ayrılıklar var,
Her sevdanın sonun da…14.09.09.
